محمد شفیع عباسی

از دانشنامه‌ی اسلامی


شفیع عباسی، محمد

قرن: 11

وفات: 1085 ق

نقاش و خطاط. اهل اصفهان و نقاش نازك قلم و پرمایه‌ى شاه صفى اول و شاه عباس دوم بود كه در دستگاه پادشاهى آنان به عزت و احترام مى‌زیسته است. محمد شفیع عاشق طبیعت و زیبایی هاى افسانه‌اى آن بود و در بیشترین آثار خود از حلاوت گلها و پرندگان به تردستى تمام هنرها آفریده و به نازك قلمى و قدرت تمام از عهده‌ى آنها برآمده است.

از ارقام ذیل آثارش، معلوم مى‌گردد كه در خط نسخ و رقاع و نستعلیق نیز استادى شیرین قلم بوده است. به روایات مختلف گویا او به هند رفته و در شهر آگره درگذشته است.

از آثار وى:

تصویر شانه‌بسرى كه روى ساقه‌هاى پر گل نشسته و دور زنبور و یك پروانه در pوالى گلها دیده مى‌شود، با: «رقم كمینه شفیع عباسى سنه 1044»؛

تصویر گل سنبل پرغنچه‌اى كه داراى هفت یا هشت غنچه و گل است و به خط نستعلیق رقم نهاده. «رقم كمینه محمد شفیع اصفهانى، سنه 1050»؛

تصویر مرغ سینه سرخى كه روى ساقه‌ى نرگس نشسته و آن را خم كرده است، با رقم: «در تاریخ... سنه‌ى 1062... كمینه شفیع عباسى»؛

تصویر كبك چاقى كه روى شاخه‌ى گل سیب نشسته و مشغول آوازخوانى است؛ با رقم: «كمینه شفیع عباسى سنه 1066»؛

قلمدان گل و بوته‌اى با رقم: «محمد شد شفیع هر دو عالم».

در «احوال و آثار نقاشان» به هشت اثر دیگر وى اشاره شده است.

منبع